Arap Remzi ve Evirman soy isminin harflerinden birinin ölümü

1980lere denk gelir, hepsini bilmeklik kadar okumam yok yeminle

Gözlerimin 1.5 miyopluğunu bassam önümde uzayan taştan merdivene

  şu yakan sonbahar güneşi sıyıracak bacaklarımdan yün çorabımı

Ayakkaplarımın içine dolan yapraklar, sönecekler belki de

 Çıtırtılı,

Tabanlarımda derin nefsim.

Devrik cümlelerim var ama belirteçleri oynaşta değildir

Yayınlanmayacaklar zinhar, hepsini bilmeklik kadar okumam yok yeminle

Hem bir mezarlıkta ne yazabilir ki insan

Ölmedikten sonra?

Ölüler nasıl okusunlar ki beni, yakın gözlüklerini takmadan?

Kargalar bile sekiyorlar virgüllerimin üzerinden, noktalarıma kanatlarının ucu takılıyor da

Çığlık atıyorlar, ah seviştiğim kargalar,gözleri oynaş, gözleri karalar

Yeri mi burası şimdi diye, gülüyorlar, alay ediyorlar,yüreğimi dağlıyorlar

Ne yapaydım diyemiyorum ki, başka ne gelirdi elimden?

Çaresizim, hepsini bilmeklik kadar okumam yok yeminle

Çocuk olsam çamuruyla oynar mermer havuzların, kekler yapar,dökülen yaprakları ufalar

Şeker diye katardım hamuruna fakat

Asıl o zaman basılmasına gerek kalmazdı hiçbirşeyin,

 Hem varlığımı mürekkep darbeleriyle damgalatmama

Düzülmüş ağaçlara.

Dişlerimin arasındaki küçük taşları çiğnerdim onun yerine,

hepsini bilmeklik kadar okumam yok yeminle

 Çıtırtılı

Dudaklarımda ıslak nefsim.

Siz çürüyorsunuz,kuruyorsunuz,ufalanıyorsunuz

Bense yaşayamayacak kadar gururluyum günden güne

Etekliğimi çekiştirmek zorunda kalmıyorum hiç değilse

Ölüler nasıl görsünler ki beni yakın gözlüklerini takmadan?

Bırakın Shakespeare’i Divan’ı Nedim’i

Şiir niyetine değil mi bütün mezar taşları?

Kitabeler 1500lük taşlarda saklı.

Çıtırtılı

De belki sönecekler yapraklar dolan içine ayakkaplarımın

Çorabımı yün bacaklarımdan sıyıracak güneşi sonbahar yakan şu

Merdivene taştan uzayan önümde bassam miyopluğunu 1.5 gözlerimin

Yeminle yok okumam kadar

Bilmeklik

 hepsini.

Ahmet Hamdi’ye anlatacağım gerisini.