Prophetic Gypsy

In her dark hair

A bunch of hoary flowers are twinkling

Like a Meissa at a dusky twilight

Her wrinkled eyes laced with

Faint passions of perished night

Holding my hand, murmuring

She introduces me to sky

Hymns stream her faded Yemenite

Like a stylish silk scarf

Time to begin a journey

Through tracks of my destiny

A cross on the Mount of Venus

Brings me a prince

From another galaxy

Swirling in a helix

My future bursts from magical ball

Floods bleed from

Her coral, cracked lips

Now,

In my dark hair

A red rose is twinkling

Inherited from

A prophetic gypsy

Villanelle

                          Sesame Heart
 
“Take my ring, in‘valuable’ in  the morning breeze”
His fingers lingered on the rusty silsil
He would take his sesame heart and let her eclipse.
 
Dazzled with the eos,through clouds, seeping
His hands whistled the song of cracked lips
“Take my ring, in‘valuable’ in the morning breeze”
 
He looked his steamy glass of trolley
A misty reflection of her hair, spreading beyond limits
He would take his sesame heart and let her eclipse.
 
Imitated roses  were clumsily surrounding
His new-born sunshine over rosy trolley
“Take my ring, in‘valuable’ in  the morning breeze”
 
If only  she had accepted the sesammes
On the neck of her pricy silk blouise, but-
He would take his sesame heart and let her eclipse.
 
This morning when he was yawning
Saw at the corner a woman bathing in the  sunshine and said:
“Take my ring, in‘valuable’ in the morning breeze
He would take his sesame heart and let her eclipse.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Fikirtepe

 
Söküklerini dikerim
Geçmiş zaman elbiselerinin
Tahta bir sebze  kasasının üstünde
Bir pazar yerinde
Kadıköy sahilindeysen
Kıyıdaki minibüs şoförlerinden birini
Hani kemerinden sarkan anahtarlığında
 Hani sandık anahtarının yanında
Yani tahtakurusu kokan kıyafetlerle dolan ceviz sandığının anahtarının yanında
Her zaman tırnak makasını taşıyan
Ve zaman zaman
Yani yolcuyla dolan minibüsünün aynalı kapısının yanında
Parmaklarının nasırlarını kesen şoförü bul
Ve de
 “Çek Fikirtepe’ye!”
Üç kişi bir tl’ye
Koltuklar cevap versin: “Dillerdesin”
Radyodaki şarkı Maçkalı’ya gitsin
O pazar yerinde beni görmeden önce
Kasketiyle V. Dayı vardır,  oturamaz bir türlü
Bir kasa üstünde
Koltuğunun altına sıkıştırdığı tavuğunu
Zapt etme derdinde
Hani  tavuk da tüylerini kaybetme telaşı içinde
Yani tavuk da saklama derdinde kendini anlayacağın
Yılbaşı arifesinin yere göğe saçılmış zenginliğinde
Çek Fikirtepe’ye
Şoför cevap versin: “Dikin- meye
Kendini örtbas etmek derdindeysen
Ya da gözlerine birikmiş bir parmak tozu silme
Bir erkek çocuk, babasıyla, giydirilmiş bebekler  satmakta
Gelecekteki eşlerinden birine
Sarışını, esmeri,kumralı,örülü saçlarıyla, pırıldayan naylon saçlarıyla
Hepsi gülümsemekte
Ve babası  paranın “r”sini söyleyememekte
Al sana dişleri kırık bir fermuar ve 10 tanesi 1 liradan düğmeler
Şimdi topukları çatlamış gelinin tezgah altındaki ayakkabıları
R. ninenin solmuş seccadesi
Pazarın kıblesine işaret etmekte
Delikanlı hutbesini vermede pazardaki nazendelere
“Hey Allah’ım ne güzeller yaratmış!
Gel abla abi tüm tüller 1 liraya!”
Bir,bir,bir
Alı moru şifonu yanardöneri
Hepsi bir
Al alabildiğin kadar
Hepsi kir
Sarın sarınabildiğin kadar
Kaç kaçabildiğin kadar vücudundan
Ne de olsa sökükleri dikilmez
Eskimiş  bir benliğin
Yine de sana düşen
Kadıköy sahilindeysen
Kıyıdaki minibüs şoförlerinden birini
Cebinde her zaman tırnak makasını taşıyan
Ve zaman zaman
Parmaklarının nasırlarını kesen şoförü bulup
Demektir
 Çek Fikirtepe’ye
Koltuklar cevap versin: “Dillerdesin”
Radyodaki şarkı Maçkalı’ya gitsin
 
                                                                                                                                                                  01.01.2010
 
 
 
 
 
 
 
 

 
Bir Kedinin 3 Mevsim Güncesi
 
Islak tüylerinin üzerinde pürüzlü dilinin izi
Bir sonbahar yaprağı gelip üzerine konuvermesin mi!
Haklısın yavaşça gözlerini yummakta
Ve hiç bir şey olmamış gibi davranmakta
Sere serpe uzanarak
Koca bir mevsimin cesedini taşımak kolay değil
Ah zavallı kedi!
 
Kış geldiğinde tüylerin yine ıslanacak
Fakat bu kez yaprakların çürümüş bedenini
Su birikintileri taşıyacak
Sana da İlkbaharda
Yeni çıkan erguvan rengi yaprakların altında
Sevişmek kalacak
Ah seni gidi seni!
 
                                                                                                                                                               12.11.2009

Salçalı Şiirler

Muhabbet Kuşlu Salça 1

yoğun bir muhabbet kuşu kokusu sinmiş bileklerindeki çizgilere

ötesini bilmiyorum faniliğime ver

salça bulaşığı ılık ve henüz pul pul atmamış

ayaklarına düşmüş çekirdekler gibi kuru sarsamış

karasinek konmuş batık tırnağına

ellerini ovuşturuyor her daim

güzel bir gün olacak belli diyor,korkuyorum

otesini bilmiyorum faniliğime ver

umut edenler çürürdü hani

hani gök ağarırken safi içini dökemezdin mavinin alına alın moruna

inanamamıştım zaten hiçbir vakit

karasineğin haksız çıkabileceğine

halbuki şimdi kirpiklerim kıvrılıp düşüyor tek tek ağır nazarı

bileklerindeki kuşlar çoktan havalanmış

kanatlarındaki salçalar demlenir rüzgarla her dolduklarında keten keseleri

mavisi ala alı mora dönmüş semanın

biz çırpındıkça demlenmek bir yana ıslak avuçlarımızdaki domatların

çürükleriyle muhataptık daim

burnun uyuşurdu kokusu ele verecek diye hissedemezdin çünkü

ötesini bilmiyorum faniliğime ver

faniler salça sıkmasına sıkarlar amma

Allahtır onu ekmeküstü süren

üzerinde kekik ve bir dal fesleğen

aklında biber ve patlıcan çizme tasavvuru

ol karnımızı doyurmak için

kışa

ötesini bilmiyorum faniliğime ver

Telveli Salça 2

keşke okumaklığını bileydik

babanne telvelerinde sivrilen geyik boynuzlarının

 ve tavus kuşlarının toza bulanmış kuyruklarındaki renklerin

 ne demeye olduklarını

ki fincanda iki küçük şeker hapının tadımı olan gururumuzu

ocağa taşan köpüğün kaymağında kurumaya

 bırakmayaydık

Gururum kendime azar çekemediğinin iç patılması

boy boy cam şişeler ve teneke kapakları

Varlık olabilme umudum gururum

çamurlu pantolonum bacağı sökülmüş iplik iplik lacivert

Varlığa karışarak hiçleşme umudum

kadife çiçeklerin haşeresini toplarken

 kendimde tükenerek gidermeyi umduğum

keşke okumaklığını bileydik

ütopya olduğunu, umursamazlığa iz düşümünü sabrın

bilinçle işlenen günahların şuur olsa yanlış olur mu hiç gülmekliğini bileydik

keşke okumaklığını bileydik

babannelerin telvelerinde sivrilen geyiklerin boynuzlarının

 ve tavus kuşlarının uzun kuyruklarındaki renklerin ne demeye olduklarını

ki yosunlara sarıp sarmalanmış kurbağaların okunmuş suyuyla sulanmış da

 kına kokmuş bir kasa ezik domates gururumuzu

henüz karılmamış ve dile çalınmamış kurumaya bırakaydık

Gururum kendime azar çekemediğinin iç patılması

boy boy cam şişeler ve teneke kapakları

aralarında domates kuruları tırnaklarını demir makasla kesmez sev diyeceğin

eğer ellerin  bir dem salça sıkmadıysa

henüz karılmamış

ve dile çalınmamış

keşke okumaklığını bilmeyeydik de tomatinin çekirdeğini

Hale dillendireydik.

Meyvelerin en taze kısımlarının geyik ısırığından sonra bir daha çıkmayacağı üzerine ihtarname

Meyvelerin en taze kısımlarının geyik ısırığından sonra bir daha çıkmayacağı üzerine ihtarname

Ne kadar çabalasan da

Varırsın aynı teraneye.

Tümdengelimin canı cehenneme.

İnanmak: idealist

Koyunun burnundan üflenen nefes

İdealist: kinik

Taştan tuvalet

Kinik: nihilist

Ağzı zehirli geyik

Nihilist: idealist mükemmellik

Susuz domates yetiştirmek

İdealist: tekrar inanabilmek için yitik

Sabunlu çaputla siliniz

Hal bu ki tümdengelimin canı cehenneme.

Yerde serili tarhanayı keskin sidik kokusu dalgalandırırken,

Ne kadar çabalasan da

Aynı terane.

Mandalların sevilmeyeceğini de kim çıkardı?

Bak, belediye hoperlörü sela veriyor pazar yerinde.

Hal bu ki yerde serili tarhanayı keskin sidik kokusu dalgalandırırken

Şeytan çarpar, ki bilir

şeytan, ki aşık olmak kovulmak

kovulmak ki, nefret getirir, nefret ki daha sevdirir

sen hiç korkma üçüncü derece deri yanığından

Zaten sende inanmak eksik.

Ne kadar çabalasan da

Varırsın aynı teraneye.

Tümdengelimin canı cehenneme

Ki merhem,

Mahremdir.

İnsanın kendini değiştirecek cesareti yoksa başkalarını da değiştirmeye uğraşmamalı, boşuna.

Keşke anlatabildiklerimiz bildiklerimiz kadar, bildiklerimiz de yaşayabildiklerimiz kadar olaydı.

O zaman insanın içini kemiren şu huzursuzluk, bilip de işlememenin, işlemekten korkmanın idrakiyle gelen güven katliamı bizi eli kanlı katillere dönüştürmezdi.

Dahası başkalarına ne yapmaları gerektiğini söylerken, öğüt verirken ya da en azından destek olmaya çalışırken içten içe kendimize acımazdık, içten içe sözlerimizle kavgaya tutuşmazdık.

Evet, insanın en büyük trajedisi farkına vardıklarını amele dönüştürmeye takatinin olmadığını anladığı anları yaşamakla yükümlü olması. Ne kadar öğrenirsen öğren, ne kadar doğrularsan doğrula kafandaki bilgi kalabalığını, onları kendileri gibi oldukları gibi hayata geçiremiyorsun. İş yaratmaya, yansıtmaya gelince bilinmeyen bir alana haydi doğuruver bakalım diyince beynin, nutkun tutuluyor, kasılmaların boşa gidiyor, su patladığıyla kalıyor.

İşte bu yüzden bazıları bilgileri, görgüleri, “kültür”leri arttıkça, zihinlerini kavramlarla doldurdukça, başkalarını kışkırtma sevdasına kapılıyorlar.

Çünkü bildiklerini ancak karşıdan gelen tepkilerle var edebileceklerini anlıyorlar. Sataşarak, tepkilerin üzerinden yükselterek ifadelerini.  Bu yüzden arası kavramlarla akımlarla azıcık da taşlamayla iyi fakat yaratmakta korkak olanlar eleştirmenliklerinin hakkını fazlasıyla veriyorlar. Çünkü kendini eleştirmekten aciz olanlar ancak bunu göze alabiliyorlar. Kendiyle derdi olanlar ise karşıyı dürtükleyip durmuyorlar. Etkileri de kendilerine, tepkileri de, eleştirileri de, bilgisi de. Boşa çekilen doğum sancılarına ve tüm huzursuzluklarına rağmen. Kendi kendilerine.

Sanki ben de bildiğimden yazdım tüm bunları. Sancılarımdan dostlar, beni kendimden geçiren sancılardan. Şuurum yerindeyken de acı çekebilme ihtimaline kani olabilecek miyim acaba?

Sahada karşılaşmalar

Bana öyle yenilgiler ver ki uğruma saha yakanlar olmasın

Berbere gidelim birlikte ama saçlarıma dokunmasın

Usturasını bilemeyenler.

Vuslatımız da kesretimiz de yenilgiler ki uğrumuza ağıt yakanlar olmasın

Bir çay bahçesine gidelim, küçük hasır tabureler, hafif yana yatmış

Küllüğünde belli sigara kokusu, sen bakma yüzüme, bakama

Saçların çirkin, böyle olmasını sevmiyorum de

Berbere gidelim birlikte ama saçlarıma dokunmasın

Çirkine nazar edemeyenler.

Ben sana dümdüz yürü diyeyim, hani bana aldığın bir külah leblebicinin yanından yürü

Sen bana öfkelen, çoktan unuttum orayı de, böyle tarif edilmez de

Yerime yönüme yazıklar eyle

Bana öyle acılar ver ki uğruna gözyaşım akmasın